Bir sahnede seyirci önünde oyuncuların temsil etmeleri amacıyla yazılmış edebi eserlere tiyatro denir. Yunanca "theatron" kelimesinden doğmuştur. Bugünkü anlamda ilk tiyatro M.Ö. 6. yüzyılda eski Yunan'da şarap tanrısı Dionysos adına yapılan törenlerde ortaya çıktı. O zaman sergilenen bu oyunlar antik tiyatronun iki türü olan trajedi ve komedinin kaynağıdır. Dram türü ise 19. yüzyılda Romantizm akımına bağlı sanatçılarca geliştirilmiştir. Tiyatronun unsurları olay, kişiler, çevre, zaman, üslup ve amaçtır. Tiyatroyu diğer edebi türlerden ayıran en önemli özellik ise, olayın seyirci önünde oyuncular tarafından hareketli bir şekilde canlandırılmasıdır. Bu yönüyle tiyatro hem göze hem kulağa hitap eder. www.z-turkce.com
Tiyatro Terimleri
Dramatize: Bir olayı canlandırma
Diyalog: Kişilerin karşılıklı konuşmaları
Fasıl: Bölüm
Epizot: Modern tiyatroda perde
Mizansen: Yönetmenin sergilenecek oyun için yaptığı hazırlık çalışması, oyuncuları düzene alması
Replik: Oyuncuların sözlerinden her biri
Reji: Oyunu yönetmek
Rejisör: Yönetmen
Suflör: Oyunculara, rollerinde unuttukları sözleri izleyiciye duyurmadan hatırlatan kişi
Temaşa: Oyun
Skeç: Genelde güncel konuların işlendiği kısa komedi
Örnek Tiyatro: Şinasi'nin "Şair Evlenmesi" adlı eserinden bir bölüm.
Zibâ Dudu ─ Evlâdım, Gelin Hanım'ı getirdik. Gel koltuğuna gir de köşeye oturt.
Müştak Bey (Neşâtından türlü türlü tuhaflıklar ederek Sâkine Hanım'ı Habbe Kadın koltuklamış olduğu halde karşılar.) ─ Vaayy.
Zibâ Dudu (Habbe Kadın'a) ─ A dostlar Damat Bey Gelin Hanım'ı görür görmez sevincinden bayıldı.
Müştak Bey ─ Hayır, sevincimden bayılmıyorum. Kederimden yüreğime iniyor. Âh!
Habbe Kadın (Zibâ Dudu'ya) ─ A zavallı Gelin Hanım'ı bir titreme aldı. Amanın al basmasın. (Sâkine Hanım'ı sandalyeye oturtur.)
Müştak Bey ─ Nedir bu?
Zibâ Dudu ─ İşte ömrün oldukça sana can yoldaşı olacak sevgili ayalin Sâkine Hanım.
Müştak Bey ─ O bana can yoldaşı olacağına canım çıksa daha canıma minnettir.
Zibâ Dudu (Habbe Kadın'a) ─ Adamlar Damat Bey sayıklamaya başladı. Galiba safâsından aklını şaşırmış.
Habbe Kadın (Zibâ Dudu'ya) ─ Biçâre hasretine kavuştuğu için sevinç delisi oldu.
Müştak Bey (Hüzün ile) ─ Âh âh âh!