Lirik şiir, epik şiir, didaktik şiir, pastoral şiir, satirik şiir.
1. Lirik Şiir: Düşünceden ziyade duyguya ağırlık veren, coşkulu bir anlatımı olan şiirlere denir.
NERDESİN
Geceleyin bir ses böler uykumu
İçim ürpermeyle dolar, nerdesin
Arıyorum yıllar var ki ben onu
Aşıkıyım beni çağıran bu sesin
Gün olur sürüyüp beni derbeder
Bu ses rüzgarlara karışır gider
Gün olur peşimden yürür beraber
Ansızın haykırır bana, nerdesin
Bütün sevgileri atıp içimden
Varlığımı yalnız ona verdim ben
Elverir ki bir gün bana derinden
Ta derinden bir gün bana gel desin
Ahmet Kutsi Tecer
2. Epik Şiir: Savaş, kahramanlık, vatan sevgisi gibi konuları işleyen destan tarzı şiirlere denir.
FERMAN PADİŞAHIN DAĞLAR BİZİMDİR
Kalktı göç eyledi Avşar elleri
Ağır ağır giden eller bizimdir
Arap atlar yakın eyler ırmağı
Yüce dağdan aşan yollar bizimdir
Belimizde kılıcımız kirmani
Taşı deler mızrağımızın temreni
Hakkımızda devlet etmiş fermanı
Ferman padişahın dağlar bizimdir
Dadaloğlu'm yarın kavga kurulur
Öter tüfek davlumbazlar vurulur
Nice koç yiğitler yere serilir
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir
www.z-turkce.com
Dadaloğlu
3. Didaktik Şiir: Bir şey öğretmek, bilgi vermek amacıyla yazılmış öğretici şiirlere denir.
KİTABIM
Kitap en iyi arkadaş
Bana neyi sorsam söyler
Çalış, iyi, doğru ol der
Geceleri uyumaz o
Beni kaldırır erkenden
Okulum kadar güzeldir
Kitabı çok severim ben
Fazıl Hüsnü Dağlarca
4. Pastoral Şiir: Kır ve çoban hayatını, doğal güzellikleri işleyen şiirlere denir.
SABAH
Güneş ufkun kenarından
Yavaş yavaş yükseliyor
Köyün yüce dağlarından
Serin nefesler geliyor
Sarı, yeşil, mavi, renk renk
Çiçekler açmış ovada
Kelebekler benek benek
Dolaşıyorlar arada
Gece yorgun akan ırmak
Tatlı seslerle coşuyor
Artık herkes uyanarak
Kendi işine koşuyor
Yalnız küçük bir çocuk var
Karşıki evde uykuda
Uyanacak şimdi o da
Köydeki bütün horozlar
Diyorlar ki uyan uyan
Tembel olur çok uyuyan
Orhan Seyfi Orhon
5. Satirik Şiir: Toplumsal hayatın ya da kişilerin yanlışlıklarını, eksikliklerini alaylı bir dille eleştiren şiirlere denir. Satirik şiirlere divan edebiyatında "hicviye", halk edebiyatında "taşlama" adı verilir.
ORMANDA BÜYÜYEN ADAM AZGINI
Ormanda büyüyen adam azgını
Çarşıda pazarda insan beğenmez
Medrese kaçkını softa bozgunu
Selam vermeğe dervişan beğenmez
Alemi tan eder yanına varsan
Seni yanıltır bir mesele sorsan
Bir cim bile çıkmaz karnını yarsan
Camiye gelir de erkan beğenmez
Elin kapusunda kul kardaş olan
Burnu sümüklü gözü yaş olan
Bayramdan bayrama bir tıraş olan
Berber dükkanında oğlan beğenmez
Dağda bayırda gezen bir yörük
Kimi tımarlı sipahi kimi bir bölük
Bir elife dili dönmeyen hödük
Şehristana gelir ezan beğenmez
...
Kazak Abdal